Terug van ver weg geweest

Mijn plan om iedere dag (of om de dag) iets over mijn ervaringen in Ijsland te schrijven pakte toch wat anders uit. Het was moeilijk alle indrukken meteen in woorden te vatten. Ook praktisch was er niet altijd internet beschikbaar. Dankzij Nelleke en Jos, die 4 jaar gelden al in IJsland waren en met kaarten en reisgidsen alle prachtige plekken voor ons uitgezocht hebben, hebben we in relatief korte tijd veel kunnen zien en voelen. Anouk stelde steeds de juiste vragen op het juiste moment! Mijn eerste idee, om steeds op de plekken te trainen bleek helemaal zo niet te werken. De plekken op zich deden al heel veel met ons. Soms gingen we onderweg Chi Kung doen. De ‘Gods playing in the Cauldron of orginal Chi’ werd een chi kung vorm die we regelmatig s’avonds deden en waar we heerlijk op sliepen. Verder hebben we de plekken , de stoom, het water zijn werk laten doen. Af en toe volgden we ter plekke onze ingevingen. Dat, samen met persoonlijke gesprekken maakte de reis tot een volledige ervaring. Tot halverwege de reis dacht ik nog: ik ken het land en de plekken nog niet goed genoeg om hier een training te organiseren. Het is veel te groots. Ook zag ik de combinatie van reizen en trainen en ‘zijn’ op de IJslandse bodem niet zo voor mij. Tot dat we in het gebied van Myvatn kwamen. Dat gebied in het Noorden heeft veel Lavavelden, geothermische velden, watervallen. Alles ligt op een goed bereikbare afstand en je hebt voldoende ruimte (niet zo super toeristisch) om je eigen gang te gaan.  In eens zag ik het voor me: Het samen in de ochtend voorbereiden met Chi Kung, afstemmen op een plek met oefening en meditatie, vervolgens daar heen rijden. Zelf op onderzoek, zitten, lopen, communiceren met wat zich aandient. Dat delen met de groep en als geheel weer vorm geven. Ik werd enthousiast over dat idee en we gingen op zoek naar mogelijke verblijfplaatsen. Dat is nog niet zo makkelijk in IJsland. Je hebt wel veel (dure) hotels en vakantiehuisjes of appartementen, maar niet echt cursuscentra. We vonden een prachtige accommodatie (familie van een oud circus student van mij:) ) , maar helaas zonder grotere ruimte om te trainen. We vonden een dorpshuis waar we zouden kunnen trainen. Wie de film ‘as it is in heaven’ heeft gezien kan zich voorstellen hoe dat gebouw eruit zag. Er kunnen wel 100 mensen bruiloft vieren of op het podium naar een toneelstuk van het dorp (van 100 mensen) kijken. Het huis van 1904 had wel charme, maar het was nog niet helemaal wat ik zocht. Ook was het wat lastig om van het slaapverblijf naar het dorpshuis te komen. Kennelijk heeft het hele plan nog wat rijping nodig. Ik liet het dus nog wat sudderen en heb, terug in Rotterdam nog wat verder gekeken. In datzelfde dorp met het dorpshuis, want dat ligt gunstig ten opzichte van al die mooie gebieden.  Ik heb nu Haraldur gevonden! Een enthousiaste IJslander, die daar een guesthouse beheert, ooit leraar op een Rudolf Steiner school en enthousiast om mee te denken en plannen te maken. Het is echt een creatieve zoektocht, met nog heel wat obstakels te nemen. Vooral om het financieel behapbaar te maken. Want Myvatn ligt 6,5 uur met de bus van Reykjavik, en zowel reizen, als verblijven als eten is aan de prijzige kant. Maar ik wil het avontuur wel aangaan, vind het echt te moeite. Toen ik Khing het plan vertelde, kwam ze meteen met een titel: Natuur dialogen. Hier ga ik verder op broeden. Mocht je willen reageren, ideeën geven, zin hebben om mee te denken of te plannen, laat het me weten. Harte groet, Birgit